Pasioni për kafenë e bëri koleksionist

Çifti Bursa dhe bashkëshortja e tij, Nihal Bursa nga pasioni i fshehur krijuan një koleksion unik prej më shumë se pesë mijë veprash, ku përfshiheshin filxhanë, tenxhere kafeje, objekte, fatura dhe lloj-lloj dokumentesh, nga kujtimet e deri te librat, që pasqyronin kulturën e kafesë

Kryetari i Bordit të Akademisë Turke të Qëndrueshmërisë Murat Sungur Bursa dhe bashkëshortja e tij, një akademike në fushën e arkitekturës Nihal Bursa, blenë kompletin e kupave nga një ankand i organizuar për përfitimin e Fondacionit Mehmetçik gati 20 vjet më parë.

Dashuria e çiftit Bursa për koleksionin, e cila nisi këtu, u rrit si një ortek me kalimin e kohës, me ankandet që merrnin dhe dyqanet e antikave që vizitonin.

Koleksioni i veçantë

Çifti, i cili mori pjesë në ankande dhe turne brenda dhe jashtë vendit, kishte një koleksion unik prej më shumë se 5 mijë veprash, ku përfshiheshin filxhanë, tenxhere kafeje, objekte, fatura dhe lloj-lloj dokumentesh, nga kujtimet e deri te librat, që pasqyronin kulturën e kafesë.
Duke folur me rastin e 5 dhjetorit, Ditës Botërore të Kafes Turke , Murat Sungur Bursa ka pohuar se e nisën këtë aventurë me setin e filxhanit që blenë në një ankand të zhvilluar në Ankara për të mirën e Fondacionit Mehmetçik rreth 20 vite më parë.

Bursa, i cili më vonë tha se kishte blerë edhe 1-2 filxhanë të tjerë nga një dyqan antik në Stamboll dhe se kjo është kthyer gradualisht në një hobi, deklaroi se me rritjen e numrit, ata vazhdojnë ta shijojnë këtë kënaqësi duke pirë një filxhan kafe ndryshe. çdo ditë.

“Ne jemi në gjendje të ndërtojmë muzeun turk të kafesë në Turqi”

Bursa ka thënë se ideja për të zgjeruar gamën e koleksioneve dhe për t’u lënë një trashëgimi kulturore brezave të ardhshëm me një muze që do të krijojnë i përket gruas së tij, duke shtuar: “Sot, nga çdo vend që shkojmë nga shtëpia dhe jashtë vendit, nga pazari, nga pazari, nga tregtari antike, nga ankandi te kafeja, veçanërisht mjetet dhe pajisjet e kafesë turke.” të ndërtojmë Muzeun e Kafes Turke të Turqisë. Sigurisht, ky është qëllimi ynë”, tha ai.

Bursa, i cili deklaroi se nuk i ka injoruar kërkesat e ekspozitës ndërkohë që punimet muzeale po vazhdonin, shpjegoi se hapën një ekspozitë për herë të parë në Pallatin Topkapı dhe më pas në Milan Expo.

Bursa ka thënë se së fundmi ata morën pjesë në ngjarjen e Muzeut të Arteve Islame të Jerusalemit me kërkesë të kuratorit të ekspozitës dhe tha:

Kuratori tha: “Gjeografia osmane njihet për kafenë turke, por ne nuk mund të postojmë një vepër për kafen turke. Çfarë duhet të bëjmë, a mund të na ndihmoni?” “Ne ishim të emocionuar. Vërtet që do të hapet një ekspozitë kafeje dhe në këtë ekspozitë kafeje nuk do të ketë artefakte turke osmane. Kjo do të ishte një mangësi e madhe. Përveç kësaj, nuk mund të mos e ndaj historinë e diçkaje që mësuam më vonë. Kur drejtori i muzeut erdhi dhe filloi të vizitojë muzeun për herë të parë, shpata, mburoja, kur armatura pa shtizën, tha: “A duhet ta përfaqësojmë Islamin me kaq shumë armë lufte ? Përfaqësuesi i Islamit nuk duhet bëhu një armë e tillë lufte. Kafeja përfaqëson paqen, miqësinë, miqësinë. Le të hapim një servis kafeje në katin e parë.” Kështu fillon.”

Turqia është një nga vendet e rralla që mund t’i japë emrin e saj kafesë.

Murat Sungur Bursa, në video-mesazhin e dërguar nga presidenti izraelit Isaac Herzog për ekspozitën në muze, iu drejtua Presidentit Recep Tayyip Erdoğan dhe liderëve rajonalë: “Jam i sigurt se kur mblidhemi rreth një tavoline me kafe, mund të lëvizim gjithë rajonin tonë. për një të ardhme më të mirë me bashkëpunim për çështje kulturore dhe të tjera”, tha ai.

Duke u shprehur i lumtur që ekspozita i hapi dyert e miqësisë në rajon, Bursa përmendi se Turqia është një nga vendet e rralla që mund t’i japë emrin kafes në letërsinë botërore.
Duke theksuar se marka dhe njohja në mbarë botën përmenden shpesh në ditët e sotme, Bursa tha: “Paraardhësit tanë, megjithëse nuk kishin një gjeografi të kultivimit të kafesë, i dhanë emër teknikës së gatimit të kafesë dhe në të njëjtën kohë u bënë një epiqendër shumë e rëndësishme në përhapjen e kafesë. kafeja nga Gadishulli Arabik në të gjithë Evropën. Prandaj kafeja është një vlerë shumë e rëndësishme në jetën tonë kulturore sot”, tha ai.

Bursa ka thënë se Shoqata Turke e Kulturës dhe Kërkimit të Kafes publikoi “Standardin e kafesë turke” nga Instituti Turk i Standardeve (TSE) si rezultat i bashkëpunimit të tij me Dhomën e Tregtisë së Izmit dhe se UNESCO e shtoi kafenë turke në ” Listën e Trashëgimisë Kulturore Jomateriale” . “ më 5 dhjetor 2013. kujtoi.

Murat Bursa shtoi se elementi i kafesë turke duhet të vihet në plan të parë në të gjitha fushatat promovuese të vendit.

Nihal Bursa, nga ana tjetër, tha se u tërhoq nga universiteti ku filloi karrierën e saj akademike pas diplomimit në Universitetin Teknik të Lindjes së Mesme, Departamenti i Arkitekturës .

Duke vënë në dukje se varësia nga kafeja daton që në vitet e tij të fakultetit, Bursa e përshkroi kafen turke dhe koleksionin e saj si “një profesion të madh që i mbush jetën”.

Duke thënë se koleksionet e tyre i shtojnë vepra pothuajse në çdo rast, Nihal Bursa tha: “Ne kemi një qëllim. I gjithë ky koleksion tregon kulturën, historinë dhe historinë e kafesë turke. Ne duam ta kthejmë atë në një muze. Prandaj, synimi ynë është gjithmonë ‘Çfarë duhet të jetë në atë muze?’ Kohët e fundit është bërë gjithnjë e më shumë marrja e disa dokumenteve, dokumenteve, imazheve që do të mbështesin objektet”, tha ai.

Bursa ka thënë se në Stamboll kishte shumë studio fotografike, veçanërisht në Galata Pera, në fund të shekullit të 19-të dhe në fillim të shekullit të 20-të.

Duke vënë në dukje se mizanskena më e njohur dhe e njohur këtu është pirja e kafesë, Bursa tha: “Anëtarët e misionit të huaj që jetojnë këtu veshin rroba specifike osmane dhe bëjnë fotografi, duke rigjallëruar kënaqësinë e kafesë. Ky është një temë fotografike jashtëzakonisht e njohur. Ky është një shembull shumë i mirë për këtë”.

Nihal Bursa ka thënë se materialet si menyja ditore e ushqimit dhe fatura e restorantit në koleksionin e saj janë dokumente të rëndësishme sesi kultura e kafesë turke gjen vend në shoqëri.

Secila prej tyre ka një histori të ndryshme

Nihal Bursa nënvizoi se të gjitha pjesët në koleksionin e saj kanë një histori të veçantë blerjeje dhe aventurë dhe tha:

“Për shembull, kjo filxhan daton në vitin 1734 dhe është prodhim ‘Meissen’. Një shembull tjetër është kjo kupë pa dorezë, brenda saj fshihet shumë. Hapet kapsula e bërë me teknikën e filigranit argjendi. Brenda ka produkte që përmirësojnë kënaqësinë dhe shijen si p.sh. si qelibar, kardamom apo opium. “Gjatë pirjes së kafesë, të gjitha këto materiale gradualisht përzihen në kafe dhe bëhen një element që ju shton kënaqësinë e kafesë. Ne e quajmë plesht. Është një mjet që merr shumë kafe. Është shumë e vjetër, e datës 1712. I dhamë artefakte nga koleksioni ynë ekspozitës së mbajtur në Pallatin Topkapı në 2015”, “Kjo tenxhere ishte një copë që shkoi në pallat dhe u ekspozua atje për 6 muaj. Ka një vend të veçantë për mua, ajo është një pjesë që ka parë Pallatin Topkapı.”

 

 

Shija e redaktorit

Të martën “Dukagjini” promovon librin “Kape Lepurin” të Lana Bastašić-it

Për të gjithë ju dashamirë të librit, shtëpia botuese “Dukagjini” ka njoftuar se më 26 nëntor, ditën e martë, në orën 18:00, në librarinë...

Hamza: Me Fondin e Papunësisë do t’i mbështesim të gjithë...

Kandidati i PDK-së për Kryeministër, Bedri Hamza, ka dhënë një lajm të mirë për të gjithë punëtorët që i humbin vendet e punës. “Me...

Shtëpia Botuese “Dukagjini” Promovon në Tiranë serinë e Lektyrave Shkollore

Në ditën e katërt të edicionit të 27-të Panairit të Librit në Tiranë, Shtëpia Botuese “Dukagjini” promovoi serinë e lektyrave shkollore, e cila këtë...

Të fundit nga rubrika