Avni Buçaj, dëshmori 18-vjeçar i UÇK-së

Ishte djali i vetëm i familjes, por Avni Buqaj nga fshati Lladroc i Malishevës iu bashkua Ushtrisë Clirimtare të Kosovës. Ndonëse kundër kërkeses së tij ishin familjarët e edhe eprorët e ushtrisë në atë botë shkaku i moshës, dëshira për të çliruar Kosovën ishte e madhe. Pas shumë përpjekjeve ai arrinë të marrë uniformën e UCÇK-së dhe t'i bashkohet ushtrisë. Është nëna e tij dhe bashkëluftetarët ata që kanë rrëfyer për televizionin Dukagjini, çdo detaj deri në momentin e rënies së tij në vijën e parë të frontit

Dëmori 18-vjeçar, Avni Buçaj

Ky që po e shihni në këtë foto është Avni Buçaj.

Djalë hasreti.

Është dëshmor i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, ndërsa e veçanta e tij është se luftës çlirimtare iu bashkua në moshën 17 vjeçare.

Ai ra heroikisht duke luftuar për lirinë e atdheut, ndërsa as pas gati 24 vjetve të rënies së tij kujtimi për të nënës së tij nuk i është zbehur aspak.

“Kurrë s’harrohet ai, as nuk harrohet trupi i tij e as fjalët e tij, i thojke fjalët si me vulë”, ka thënë nëna e dëshmorit 18-vjeçar, Mendehie Buqaj.

Asaj fotot i janë kthyer në ngushellim, e kujtimet në mall.

Vitet janë më të lehta se plaga e hapur brenda saj, e fortë për të rrefyer atë që përjetojë por jo edhe për tu përballur me të vertetën.

Rrëfimi i Mendehie Buçajt është sa rrenqethësë po aq trishtues.

“Era shkrum po vika, thash le shkrumin, po  a e kom djalin gjall, kur jom hi ne shtepi, ata thanë o këtu që dy javë ka këndu qyqja”, ka thënë Memdehie Buqaj.

Historia e nënës Mendehie mund të jetë e ngjashme më shumë histori të nënave kosovare.

“ I kom thanë mos shko se je dal Ii hasdretit, ku po na lenë, ka thanë nanë ja sot ja kurrë”, ka thënë tutje Mendehie Buqaj.

Lutjet e prindërëve ishin të padegjuara në këtë rast.

Xhevat Buqaj, komandant i kompanisë “FORCA” ka thënë se “ Ka ardh tri here e kemi kthy, kemi thanë jo se ka qenë edhe i ri më moshë por edhe djalë i hastretit dhe nuk kemi dashtë më ba pjesë të luftës”.

Ndonëse më refuzime të njëpasnjëshme, ishte pikërisht shtëpia e tij, ajo që mbolli dëshirën për t’iu bashkuar UÇK-së.

Blerim Buqaj, djali i axhës ka thënë se “ Gjithë ka pas dëshirë me u ba ushtarë po ka qenë i hastretit dhe s’dojshum me lanë. Këtu në shtepi ne i kemi mbajtë ushtarët dhe jemi kujdes për ta bashkë me Avniun”.

Objekti vazhdon të qendrojë ende në këmbë në Lladroc të Malishevës, e muret e saj sikur flasin për vuajtjet e kësaj familje.

“E ka ndërpre shkollen në klas të tetë, nuk ka pas mundësi më shku më tej shkaku i kushteve, bashkë kemi punu më mbajtë familjen”, ka thënë Blerim Buqaj.

Pikërisht në këtë vendë, u bë edhe dorëzimi i prindërve karshi dëshirës që djali i vetëm i tyre të marr pushkën në krahë.

Historia është rrenqethëse.

Komandanti i kompanisë “FORCA” ka shtuar se “ Mbas dy jave ka ardhë babi i tij dhe më ka thanë Xhevat, është mirë me ma marr djalin si ushtarë pasi edhe andrra po sheh duke luftu. Pas kësaj ne erdhum në përfundim se Avniun është e pamundshme me ndal”.

Veshja e uniformës, nuk ishte e lehtë për nënën e tij.

Mendehie Buqaj është shprehur se “Ish kanë më shok dy javë përpara, erdhen kojshija më nejt thanë perhajrë se Avnija u vesh, thash qysh mu vesh ti je i vetëm, tha s’ka më duru shkaun ma”.

Rruga që mori, nuk ja ndali buzeqeshjen në sytë e tij asnjëherë.

Nëna e deshmorit Avni Buqajt ka theksuar se “U plagu kur u plague ka nejt të Shefqet Zogaj. Nijtem se u plagu dikush, thash kuku Avnija koka plagu, burri me tha jo. I plagostë ka shku të shkokët edhe se ka lan pushkën”.

Avniu, me plagë në trup, vazhdoi të jetë pjesë e operacioneve luftarake sa herë që forcat serbe msynin për të depërtuar në rrafshnaltën e Maleve të Berishës.

Xhevat Buqaj kka potencuar se “Ai është plagosur në fillim dhe ne kemi insistu që mos të jetë në vijenë e parë  por ai edhe më ato plagë ka insitu me dal Iipari. Unë e kujtoj një djal si të hareshëm, një djal besnik e i ashpër për armikun”.

Malet u bënë streh për të, e shokët ju kthyen në familje.

“Se kemi pa për dy muaj, na jemi largu nga shtepia ai ka shku më shokë”, ka thënë Mendehie Buqaj.

Ditët shkonin e lufta në këtë zonë po bëhej më e ashpër.

Një aksion në maj të 1999, do të lintë në vijen e parë të frontitë djalin e vetëm të familjes.

Gjendja e acaruar e largimi nga shtepitë, u bënë shkas që ceremonia e varrimit të bëhet pa praninë e familjarëve.

Madje ata nuk ishin në dijeni për vdekjen e tij.

Momenti i kumtimit të lajmit, të rrenqeth, fjalët në këtë rast përhumbin në lotët e saj derisa kujtimet janë pjesa e vetme më të cilen nëna gjenë ngushëllimin.

E forcen për të jetuar, thotë se e gjen në momentin që takon ish-shokët e luftës së Avniut.

Në fshatin Lladroc të Malishevës, janë nëntë dëshmorë të cilet ishin pjesë e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Shija e redaktorit

Të martën “Dukagjini” promovon librin “Kape Lepurin” të Lana Bastašić-it

Për të gjithë ju dashamirë të librit, shtëpia botuese “Dukagjini” ka njoftuar se më 26 nëntor, ditën e martë, në orën 18:00, në librarinë...

Hamza: Me Fondin e Papunësisë do t’i mbështesim të gjithë...

Kandidati i PDK-së për Kryeministër, Bedri Hamza, ka dhënë një lajm të mirë për të gjithë punëtorët që i humbin vendet e punës. “Me...

Shtëpia Botuese “Dukagjini” Promovon në Tiranë serinë e Lektyrave Shkollore

Në ditën e katërt të edicionit të 27-të Panairit të Librit në Tiranë, Shtëpia Botuese “Dukagjini” promovoi serinë e lektyrave shkollore, e cila këtë...

Të fundit nga rubrika