Më 24 mars bëhen 24 vjet nga fillimi i bombardimeve të NATO-s mbi caqet ushtarake dhe policore në ish-Jugosllavi. Fushata që i dha fund luftës në Kosovë, zgjati 78 ditë. Në javët e para pas mbarimit të luftës, mbi 50 mijë ushtarë të NATO-s u vendosen në Kosovë për të ruajtur paqen.
Bombardimet e NATO-s ishin përgjigje ndaj krimeve kundër njerëzimit në Kosovë, masakrave, torturave e dëbimeve që po u bëhej shqiptarëve nga makineria serbe.
NATO besonte se situata në Kosovë përbënte një kërcënim për stabilitetin rajonal dhe kishte potencial për t’u përhapur në vendet fqinje. Fushata e bombardimeve kishte për qëllim të ndalonte dhunën dhe të sillte një zgjidhje për konfliktin. NATO argumentoi se përdorimi i forcës ishte i nevojshëm, sepse përpjekjet diplomatike për të zgjidhur situatën kishin dështuar dhe qeveria serbe nuk ishte e gatshme të negocionte.
Vendimi për të nisur fushatën e bombardimeve nuk u mor lehtë dhe ishte një vendim i diskutueshëm në atë kohë. Disa vende anëtare të NATO-s, duke përfshirë Greqinë dhe Italinë, fillimisht ishin në mëdyshje për të mbështetur përdorimin e forcës. Megjithatë, në fund, Këshilli i Atlantikut të Veriut arriti një konsensus se veprimet ushtarake ishin të nevojshme për të sjellë një zgjidhje dhe për ta ndalur Serbinë.
Gjatë konfliktit në Kosovë, presidenti Bill Clinton ishte një kritik i zëshëm i veprimeve të presidentit serb, Slobodan Millosheviç. Presidenti Clinton akuzoi Millosheviçin dhe qeverinë serbe për përfshirje në shkelje të të drejtave të njeriut kundër popullsisë shqiptare në Kosovë, duke përfshirë spastrimin etnik dhe vrasjet masive.
Në një fjalim të mbajtur më 24 mars 1999, në të njëjtën ditë kur NATO filloi fushatën e bombardimeve kundër Serbisë, presidenti Clinton deklaroi se veprimet e Millosheviçit ishin “një sfidë për ndërgjegjen e botës” dhe se “nuk mund të ketë siguri apo stabilitet në Evropa nëse NATO lejon që gjenocidi të kalojë i pakontrolluar.”
Presidenti Clinton bëri thirrje gjithashtu që Millosheviqi të mbajë përgjegjësi për veprimet e tij, duke deklaruar se “nuk duhet të lejojmë që lideri serb të vazhdojë të shkelë vullnetin e komunitetit ndërkombëtar dhe ne duhet ta mbajmë atë dhe regjimin e tij përgjegjës për veprimet e tyre”.
Gjatë gjithë konfliktit, presidenti Clinton vazhdoi të fliste kundër Millosheviçit dhe qeverisë serbe, dhe ai ishte një mbështetës i fortë i fushatës së bombardimeve të NATO-s.
Serbia asnjëherë nuk ka kërkuar falje për krimet e kryera në Kosovë, por vazhdon t’i mohojë vazhdimisht ato.