Milan Radonjiq, gazetar i të përjavshmes NIN, tha se vlerësimi është se Serbia besohet që presidentit i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, ka investuar më shumë se tetë miliardë dollarë në Kosovë në 11 vitet e fundit. Shumica e projekteve janë të papërfunduara dhe nuk ka një pasqyrë të qartë se si janë shpenzuar paratë. Ndërsa, sipas tij, Ministria e Financave të Serbisë nuk u përgjigj pyetjeve të gazetarëve të NIN.
Radoviq ka sqaruar se Vuçiq vitin e kaluar ka paraqitur informacionin se Serbia investon në vit 800 milionë euro në Kosovë dhe se ministria përkatëse nuk iu përgjigj kërkesave të gazetarëve për të dhënë të dhënat zyrtare për këtë çështje.
“Më kujtohet nga vitet e 90-ta protesta e serbëve nga Kosova jashtë Presidencës së Republikës sepse paratë u jepeshin disa njerëzve atje që po e keqpërdornin. Pra, e gjithë kjo histori ka vazhduar për më shumë se dy dekada, dhe shifra që kemi dalë është një përafrim i asaj shume, sepse nuk mund të marrësh asgjë tjetër. Është bërë e zakonshme që punët, tenderët dhe pagesat merren në bazë të marrëveshjeve verbale”, ka thënë Radonjiq.
Ai ka shtuar se gjatë hulumtimit ishte veçanërisht interesante të zbuloheshin faktet se si fitohen vende pune, cilat kompani punësohen dhe çfarë ndodhi me ato projekte në fund.
“Doli që pjesa dërrmuese nuk kishte përfunduar dhe disa nga impiantet më të vogla që ishin nisur mbetën në themele. Dhe këtë e ka përmendur njëri nga bashkëbiseduesit tanë, se Serbia gjatë gjithë këtyre viteve nuk ka arritur të krijojë një fabrikë të vetme në territorin e Kosovës, sidomos në pjesën veriore, e cila do të prodhonte çfarëdo”, ka shtuar Radonjiq.
Sipas tij, shembulli më i mirë për investime të tilla është ujësjellësi në veri, i cili është ndërtuar dhe hapur disa herë, ndërsa sot qytetarëve të veriut të Mitrovicës u është ndërprerë uji. Mirëpo, këto shkyçje vijnë nga pjesa jugore e Mitrovicës, që do të thotë se uji nuk vjen nga ujësjellësi i cili tashmë është paguar.
“Po flasim për një shumë të madhe parash, një pjesë të buxhetit që as një vend shumë më i pasur nuk mund ta përballonte, për ta hedhur ashtu. Dhe e gjithë kjo ka të bëjë me sistemin që u krijua pas vitit 2013, kur SNS kuptoi se me një lloj rendi demokratik standard në të cilin njerëzit kanë të drejtë të thonë se nuk janë dakord me diçka – ata nuk do të jenë në gjendje të zbatojnë politikën meqë erdhën në pushtet. Kjo është e gjitha që Boris Tadiq nuk e pranoi në vitin 2012 dhe çfarë kemi sot në veprim… Dhe qeveria nuk është e gatshme të thotë se po bën atë që po bën”, theksoi Radonjiq.
Ai vëren se njerëzit në veri të Kosovës kanë frikë të thonë atë që mendojnë.
“Asnjë formë e së drejtës njerëzore, përfshirë të drejtën e privatësisë, nuk funksionon atje. Në veri të Kosovës, Telekom funksionon si një kompani bijë që është edhe nën kontrollin e të njëjtit grup njerëzish që nuk i përgjigjet askujt për veprimet e veta. Njerëzit mund të përgjohen në çdo situatë dhe të shmangen të flasin për këtë”, ka thënë bashkëbiseduesi N1.
Gjithashtu, tregon se ka një grup njerëzish që jetojnë në Kosovë në një stil shumë luksoz, të cilët kanë të ardhura të mëdha, të cilat mund të maten me dhjetëra mijëra euro në muaj, por këta janë njerëz që kanë aftësinë për të organizuar 200 apo 300 persona në një telefonatë dhe për t’u paraqitur diku.
“Ka të bëjë vetëm me besnikërinë dhe hierarkinë. Dhe kjo është arsyeja pse nuk mund të filloni asgjë në atë shoqëri. Edhe sikur të investoni para, siç bëri BE-ja, në Universitetin e Mitrovicës së Veriut, ai projekt u dështua, sepse kompania e duhur nuk e mori vendin e punës”, thekson gazetari i NIN.