“Politika e këndeve të lojërave” është një libër i shkruar nga Gaia Vince, një gazetare shkencore dhe autore e njohur e “Nomad Century”. Në libër, Gaia Vince shpreh indinjatën e saj ndaj fushatës së qeverisë së Mbretërisë së Bashkuar me sloganin “ndaloni anijet”. Ajo nuk është e befasuar nga kjo fushatë, por është e shqetësuar për mënyrën si po trajtohen azilkërkuesit në vend. Mauneja e Bibby Stockholm është në qendër të këtij debati, pasi po mbushet me azilkërkues, edhe pse janë ngritur pyetje mbi përshtatshmërinë e saj për këtë qëllim. Në këtë kontekst, qeveria në numër 10 duket se po shqyrton mundësinë e dërgimit të azilkërkuesve në ishullin e Ngjitjes në Ruandë nëse politika e tyre dështon. Ndërkohë, Lee Anderson, nënkryetar i Partisë Konservatore, ka propozuar që azilkërkuesit që refuzojnë të strehohen në maune dhe të rikthehen në Francë. Gaia Vince, në librin e saj, përmban një përgjigje të saj pragmatike dhe të ndjeshme ndaj sfidës së migrimit klimatik, por nuk mbron metodat e diskutuara më lartë. Ajo i përshkruan ato si “të pabesueshme”, “dëshpëruese” dhe “të paqëndrueshme”.
Libri “Nomad Century” i Gaia Vinces është një vepër që argumenton me fuqi se ndryshimet klimatike po bëjnë pjesë të mëdha të planetit të padurueshëm dhe se reagimi i duhur është një migrim i planifikuar dhe i qëllimshëm që njerëzimi nuk e ka përjetuar kurrë më parë. Alternativa, sipas Vinces, është një kaos katastrofik me humbje të mëdha të jetës, luftëra dhe mjerim të tmerrshëm, për shkak se të pasurit do të ngrinin barriera kundër të varfërve.
Autorja ndan një perspektivë të veçantë me lexuesin duke treguar se është e rritur si vajza dhe mbesa e refugjatëve dhe emigrantëve, dhe kjo ka formuar fëmijërinë dhe mendimet e saj për migrimin. Duke qenë se ndryshimet mjedisore po ndodhin në mbarë botën dhe po ndikojnë në jetën e miliona njerëzve, ajo thekson se tema e migrimit dhe përshtatja ndaj këtyre ndryshimeve nuk trajtohet mjaft në debatin publik.
Vince thekson se këto ndryshime janë të parashikueshme dhe se ideja e një migrimi të planifikuar dhe të qëllimshëm është e nevojshme. Ajo vë në dukje se ngjarjet ekstreme të motit që kanë ndodhur në verën e fundit po bëjnë që njerëzit në mbarë botën të lënë shtëpitë e tyre, dhe kjo është vetëm një shembull i fillimit të këtij procesi.
Megjithatë, autorja shpreh shqetësimin se politikat e migracionit të ndërmarra nga disa vende, përfshirë Mbretërinë e Bashkuar dhe disa vende të tjera të Evropës, janë të paqëndrueshme dhe nuk janë të përshtatshme për sfidat e migrimit klimatik. Libri synon të theksojë rëndësinë e këtij teme dhe thekson se duhet të zhvillohet një qasje e re dhe më e ndjeshme ndaj sfidave të migrimit klimatik për të parandaluar një katastrofë të madhe njerëzore në të ardhmen.
Gaia Vince thekson se është e rëndësishme të menaxhohet me seriozitet problemi i migracionit, veçanërisht për shkak të ndryshimeve klimatike që po ndodhin në botë. Ajo vë në dukje se nëse nuk mund të menaxhohet një sasi e vogël e migrantëve, që janë kryesisht të rinj dhe të cilët janë të nevojshëm për ekonominë, atëherë është e pamundur të menaxhohet migracioni kur ai bëhet një problem më serioz.
Ajo përshkruan zhvendosjen e vazhdueshme të njerëzve për shkak të ngrohjes globale, dhe vendet janë të paafta për t’i përballuar këto zhvendosje. Në këtë kontekst, njerëzit janë të detyruar të kalojnë kufijtë për të gjetur siguri. Ajo thekson se ndikimet e ndryshimeve klimatike janë në nivelin më të lartë të asaj që pritej dhe paralajmëron se ky problem do të përkeqësohet shumë shpejt.
Vince bën thirrje për një qasje të re ndaj këtij sfidës, duke kërkuar investime, planifikim, dhe pragmatizëm për të menaxhuar migracionin në mënyrë të qëllimshme. Ajo gjithashtu thekson nevojën për një narrativë të re që të zëvendësojë atë të sotmen që shpesh është e “urryer”. Ajo argumenton se hulumtimet tregojnë që imigracioni nuk e dëmton ekonominë, nuk rrit papunësinë, dhe nuk rrit shkallën e krimit, duke përmendur faktet për të mbështetur këtë pohim.
Gaia Vince bën një theks të veqantë për faktin se migrimi është një realitet i pandryshueshëm që po ndodh, dhe përgjigja ndaj tij duhet të jetë e arsyeshme dhe e planifikuar. Ajo kritikon qeverinë e Mbretërisë së Bashkuar për mungesën e një përgjigjeje të përshtatshme ndaj ndryshimeve klimatike dhe akuzon se po nxit ndarjen dhe polarizimin në vend të të përcaktuarit e politikave të duhura. Ajo bën thirrje për një qasje më të përgjegjshme dhe të zgjedhur me kujdes ndaj sfidave të migrimit klimatik.
Vince shprehet skeptike ndaj disa planifikimeve të qeverisë së Mbretërisë së Bashkuar, të cilat i vlerëson si të qesharake, siç është fluturimi i njerëzve në ishullin Ascension. Ajo shtron pyetjen nëse plani afatgjatë i qeverisë është realist dhe e përshtatshëm për situatën e vërtetë. Ajo gjithashtu kritikon qeverinë për mungesën e përkushtimit në luftën kundër ndryshimeve klimatike dhe për mbështetjen e karburanteve fosile në vend të tranzicionit të ekonomisë drejt një mjedis më të qëndrueshëm.
Autorja bën thirrje për një ndryshim të madh në mënyrën si trajtohet tema e ndryshimeve klimatike dhe migracionit. Ajo vë në dukje se është koha që shoqëria të përfshijë një debat të hapur dhe të rëndësishëm rreth përshtatjes ndaj ndryshimeve klimatike dhe ndikimit të motit ekstrem në popullata të mëdha. Ajo krahasojnë mungesën e debatit rreth këtyre çështjeve me frikën dhe frikën nga tema të tjera kontroverse në të kaluarën dhe thekson se është koha të adresojmë me seriozitet sfidat e paraqitura nga ndryshimet klimatike dhe të punojmë drejt krijimit të një bote të qëndrueshme dhe të jetueshme për të gjithë.