Megaylli xhamaikan në frymën e albumit ka shumë shtresa, titulli i albumit ngjall përrallën e Dhjatës së Vjetër të Moisiut, duke e udhëhequr popullin e tij drejt sigurisë dhe paralelet e saj me besimin Rastafarian të Marley-t.
Albumi pasqyron gjithashtu fluturimin e Marley-t për në Londër, mes turbulencave brutale të zgjedhjeve të Xhamajkës dhe pas një atentati të dhjetorit 1976 që e plagosi atë dhe gruan e tij, vokalisten Rita Marley. Ai do të kalonte më shumë se një vit në kryeqytetin e Mbretërisë së Bashkuar, gjatë të cilit u krijua Exodus.
Gjatë shekullit të 20-të albumi Exodus u emërua si albumi më i rëndësishëm i atij shekulli, ky emërim u bë nga Revista Time ku sipas tyre ky album i kishte dhënë zë dhe frymë të gjithë botës, ku fuqia e këtij albumi vazhdon ende.
Këngët e këtij albumi ushqejnë përvojën e një dashurie.
Exodus është ribotuar në faza të ndryshme, duke përfshirë një version të 40-vjetorit të përzier nga vëllai i Cedella (dhe dikur shoku i grupit) Ziggy Marley. Mbetet një dëgjim magjepsës; në vinyl, gjysmat e dallueshme të albumit janë veçanërisht të theksuara: forcat politike dhe shpirtërore të anës A.
Siç vë në dukje Cedella Marley: “Mesazhi është ende i rëndësishëm. Fatkeqësisht, jo gjithçka ka ndryshuar për mirë, dhe ndërsa unë rritem dhe fëmijët e mi rriten, them: ‘ëoë’; në fund të viteve ’70, Xhamajka ishte në trazira. Babi mund të kishte shkuar kudo në botë për të regjistruar, por për disa arsye ai zgjodhi Londrën. Exodus nuk është në të vërtetë një rekord i zemëruar; është me të vërtetë një thirrje për çdo lloj situate që ai ka kaluar.”
Bob Marley ishte një emër i njohur në kohën e eksodit të tij në Londër; në vitin 1975, ai dhe The Ëailers kishin luajtur një koncert të ngjeshur në Lyceum Theatre të qytetit, të regjistruar në albumin e tyre të parë live për Island Records. Në vitin 1977, vetë Londra ishte në një gjendje fluksi: e ndarë mes politikës, spektaklit mbretëror dhe lëvizjes në rritje të punk-ut dhe skenës së disko; Eksodi gjithashtu kanalizon atë energji krijuese të shqetësuar dhe reagimet kureshtare të Marley. Shkrimtarja e muzikës Vivien Goldman ishte e pranishme për regjistrimin e albumit dhe kap sfondin dhe atmosferën e tij në veprën e saj të shkëlqyer The Book Of Exodus (2006); ajo shkruan: “Eksodi ishte një hap krijues, një udhëtim nga një stil dhe teknikë e njohur në kërkim të një tjetri të panjohur, duke ruajtur patois reggae të muzikës duke e bërë atë të kuptueshme për një komunitet më të gjerë.”
Cedella Marley kujton: “Kur Bob erdhi në Londër. Unë u çmenda, sepse ai na la në Xhamajka… por ai me të vërtetë bëri diçka të veçantë këtu. Sa herë që dëgjoj këngën Punky Reggae Party [fillimisht single B-side për Jamming; përfshirë në versionet e mëvonshme të Exodus], mund ta imagjinoj atë të jetë në një banesë diku këtu në Londër, dhe vetëm një grup njerëzish që vijnë: duhanpirja, muzika dhe atmosfera. Ai eksperimentoi me tinguj muzikorë që nuk ishin reggae, dhe ai nuk ishte nuk kam frikë ta bëj.”
Bob Marley ishte një këngëtar, muzikant dhe kompozitor xhamajkan. I konsideruar si një nga pionierët e reggae , karriera e tij muzikore u shënua nga shkrirja e elementeve të reggae, ska dhe rocksteady , si dhe nga stili i tij i veçantë vokal dhe i shkrimit të këngëve.
Kontributet e Marley në muzikë rritën dukshmërinë e muzikës xhamajkane në mbarë botën dhe e bënë atë një figurë globale në kulturën popullore deri në ditët e sotme. Gjatë karrierës së tij, Marley u bë i njohur si një ikonë Rastafari , dhe ai i dha muzikës së tij një ndjenjë shpirtërore.
Ai konsiderohet gjithashtu një simbol global i muzikës, kulturës dhe identitetit xhamajkane, dhe ishte i diskutueshëm në mbështetjen e tij të hapur për reformat sociale demokratike.