Nëse e keni parë Argjentinën në këtë Botëror, atëherë edhe do ta keni dëgjuar këngën e nisur nga një tifoz, e cila u bë një shprehje e fuqishme e krenarisë kombëtare për Argjentinën. Në fakt, do ta keni dëgjuar përsëri e përsëri, pa pushim, ngase fansat e tyre e këndojnë vazhdimisht. Lojtarët e tyre gjithashtu.
“Muchachos, ahora nos volvimos a iluzionar”, “Djema, tani kemi përsëri shpresë”.
Kënga ka transmetuar kolonën zanore të turneut të tyre, si në Katar ashtu edhe në qytete anembanë Argjentinës dhe do të kumbojë më fort se kurrë, kur ata të përballen me kampionët në fuqi, Francën, në stadiumin “Lusail” në finalen e së dielës. Po fituan, do të dëgjohet si në fushë ashtu edhe jashtë saj. Me shumë mundësi edhe brenda dhomës së zhveshjes, shkruan Nick Wright për Sky Sports.
Kështu ka qenë pas çdo ndeshjeje që nga humbja ndaj Arabisë Saudite, në hapjen e tyre në Grupin C, atmosfera e nxitur nga një total prej 40,000 tifozësh të Argjentinës të raportuar që kanë udhëtuar në Katar, duke dominuar arenat e vendit dhe duke ofruar mbështetje shurdhuese dhe plot ngjyra për Lionel Messin dhe bashkëlojtarët e tij.
Himni i tyre i adoptuar bazohet në një këngë të quajtur “Muchachos, esta noche me emborracho’ (Djem, sonte po dehem), e lëshuar fillimisht në vitin 2003 nga La Mosca Tse-Tse, një grup punk dhe reggae me nëntë pjesë nga Buenos Aires, që u bë popullor gjatë viteve 1990 dhe vendosi të regjistrojë një version të përditësuar përpara Kupës së Botës.
Lojtarët e duan atë, përfshirë Messin, i cili e përshkroi atë si këngën e tij të preferuar të futbollit përpara turneut. “Ai tha ‘Muchachos’ dhe në fakt e këndoi atë,” tha Guillermo Novellis, frontmeni i La Mosca, në një intervistë për revistën Billboard”.
Novellis dhe shokët e tij të grupit janë mahnitur nga pritja e himnit.
“Është diçka që nuk e imagjinonim kurrë”, shtoi ai për America TV – por suksesi i tij qëndron në tekstet e tij, shkruar nga një fans argjentinas i quajtur Fernando Romero.
“Është në fakt një këngë që është përshtatur për disa vite në shumë stadiume në Argjentinë,” shpjegon për Sky Sports, Gabriel Casazza, një gazetar futbolli argjentinas . “Klubi i parë që filloi ta këndonte ishte Racing Club dhe pati një ndikim të menjëhershëm, aq sa tifozët nga klubet e tjera në Argjentinë bënë versionet e tyre. Sigurisht që nuk kanë të njëjtin tekst, por ai i krijuar për kombëtaren është më emocionuesi nga të gjithë ,dhe Kupa e Botës erdhi kur kënga po lulëzonte”.
Romero, 30 vjeç, ishte ndër ata që miratuan këngën për herë të parë në Racing Club dhe ai shkroi versionin e ekipit kombëtar, pasi ata mposhtën Brazilin në finalen e Copa America të vitit të kaluar, në Maracana në Rio de Janeiro, duke i dhënë fund një pritjeje 28-vjeçare.
Romero shpresonte ta transmetonte këngën me një grup miqsh brenda Estadio Monumental në Buenos Aires, kur Argjentina u përball me Bolivinë në një ndeshje të mëvonshme kualifikuese për Kupën e Botës, por ata nuk ishin në gjendje të merrnin biletat, në vend që ta këndonin jashtë stuadiumit, ku një ekip televiziv nga TyC Sports i pikasi dhe filloi xhirimet.
Me linjën e saj emocionuese hapëse – “Në Argjentinë kam lindur, toka e Diego dhe Lionel, nga fëmijët e Falklands, të cilët nuk do t’i harroj kurrë” – interpretimi i Romeros u bë shpejt viral.
Novellis u bë i vetëdijshëm, pasi lojtarët e Argjentinës u dëgjuan se e nënshkruan atë pasi mundën Italinë në Finalissima në Wembley në qershor, ai i kërkoi Romeros të bashkëpunonte me La Mosca për një dalje zyrtare.
“Ëndrra ime ishte që një grup miqsh ta këndonin” tha Romero në një intervistë me Telenoche, një nga shumë të shumta që i është kërkuar të bëjë në Argjentinë më pas. “Unë u emocionova kur dëgjova disa fëmijë që e nënshkruan atë në rrugë pas ndeshjes kundër Australisë. E njëjta gjë kur e dëgjoj në festa dhe për të mos përmendur, kur lojtarët e këndojnë atë.”
Tekstet e tij vendosën Diego Maradonën, i cili frymëzoi Argjentinën në triumfin e fundit të Kupës së Botës në vitin 1986 dhe vdiq në vitin 2020 në moshën 60-vjeçare, krah për krah me njeriun që tani përpiqet ta imitojë atë, duke e përshkruar atë duke brohoritur Messin për “nga qielli”.
“Doja të bëja një këngë që të lë mënjanë krahasimin dhe konkurrencën e vazhdueshme që ekzistonte për kaq shumë kohë mes Messit dhe Maradonës”, shpjegoi Romero. “Ata të dy janë tanët”.
Teksti i këngës bën nderim edhe për të rinjtë që vdiqën gjatë Luftës së Falklands në 1982, si dhe dhimbjen e finaleve që Argjentina kishte humbur, si në Kupën e Botës në 1990 dhe 2014, dhe në Kupën e Amerikës, në 2004, 2007, 2015 dhe 2016, para triumfit të vitit të kaluar ndaj Brazilit, i cili sipas teksteve të Romeros, i bëri ata sërish “Baba” ndaj rivalëve të vjetër.
Martin Mazur, një tjetër gazetar argjentinas i futbollit që aktualisht ndjek ekipin në Katar, është dakord.
“Tekstet nuk janë tipike për një këngë futbolli pasi ato nuk kanë lindur në tribuna, por në mediat sociale, ku u bënë virale”, tha ai për Sky Sports .”Argjentina kishte këngë vërtet tërheqëse në dy Kupat e Botës së fundit, dhe ky nuk është një përjashtim, por është shumë më politik dhe ndoshta do të merrte një A+ në tregim për mënyrën se si është krijuar.”
Kjo reflektohet në popullaritetin e saj, videoja e këngës në YouTube ka marrë më shumë se shtatë milionë shikime, por pyetja tani është nëse kjo shprehje kombëtare e shpresës dhe e një vendi që kërkon të dëbojë, njëherë e përgjithmonë, fantazmat dhe e kaluara e saj, më në fund, do të përfundojë me Messin duke imituar Maradonën.
