Megjithëse Anjezë Gonxhe Bojaxhiu, apo e njohur ndryshe si Nëna Terezë, ishte një ndër figurat më të rëndësishme të kishës katolike gjatë kohës kur ishte gjallë e madje edhe pas vdekjes, shumë njerëz kanë vënë në pikëpyetje veprimet dhe motivet e saj ndër vite.
Dikush që të krishterët dhe të gjithë e admironin, ajo njihet më së shumti për punën e saj në ngritjen e varfërisë dhe ndihmën e të margjinalizuarve në rajonet më të varfra të Kalkutës, Indi.
Kabineti i saj i trofeve është i mbushur me çmime të shumta që variojnë nga Çmimi i Paqes “Ramon Magsaysay” deri te Çmimi “Nobel” për Paqe në 1979, duke çimentuar trashëgiminë e saj si dikush që punoi vetëm për mirëqenien e atyre që vuanin.
Megjithatë, e vërteta mund të jetë larg këtij perceptimi. Shumë njerëz kanë vënë në pikëpyetje veprimet dhe motivet e Nënë Terezës ndër vite, duke i konsideruar ato si një romantizëm të vuajtjeve të njerëzve.
Nga praktikat e saj të dyshimta në “Misionarët e Bamirësisë” deri te mënyrat e dyshimta të trajtimit të parave që i janë dhënë nga njerëz po aq të dyshimtë, kjo është një zhytje e thellë në anën e errët të Shën Nënë Terezës.
Një dokumentar i ri pretendon se Nënë Tereza kishte një anë të errët. Dokumentari në fjalë, është trepjesësh në “Sky” i titulluar “Nënë Tereza: Për dashurinë e Zotit” dhe pretendon se fituesja e çmimit Nobel për Paqen nuk ishte siç dukej.
Pas shfaqjes të një dokumentari të BBC-së në vitin 1969 për punën e saj, Nënë Tereza u bë menjëherë një personazh i famshëm. Pavarësisht se u nderua me Çmimin Nobel për Paqen në vitin 1979, ajo kishte ende kritikët e saj.
Qëndrimi i saj ndaj skandalit të abuzimit të fëmijëve nga priftërinjtë ishte i diskutueshëm pasi Donald McGuire u dyshua për abuzim. Ajo u kishte shkruar një letër autoriteteve duke theksuar besimin e saj tek ai.
Kjo i lejoi McGuire të abuzonte me qindra djem për një dekadë tjetër, përpara se të largohej përfundimisht. Gjithashtu, në kulmin e saj, organizata e saj po merrte miliona dollarë donacione, megjithatë, shumica e tyre shkonin për bankën e Vatikanit.
Ky nuk është dokumentari i vetëm që pretendon një gjë të tillë.
“Engjëlli i ferrit”
Në një dokumentar të vitit 1994 me emrin “Engjëlli i Ferrit”, filloi të dilte e para nga shumë kritika ndaj veprës së Terezës.
Dokumentari u drejtua nga dikush që ishte vullnetar në punën misionare të Terezës. Kjo do të thoshte se kishte njëfarë besueshmërie në pretendimet që po bëheshin. Në dokumentar, higjiena e shtëpive dhe bujtinave u kritikua shumë.
Me anë të dëshmive të ndryshme të dëshmitarëve okularë pretendohej se nuk kishte kujdes për sigurinë për individët e sëmurë përfundimisht nën sytë vigjilentë të Nënë Terezës. Kjo mospërfillje u pa në formën e ripërdorimit të të njëjtave gjilpëra për pacientë të tjerë të ndryshëm që po trajtoheshin.
Nuk kishte sterilizim në proces, që do të thoshte se kishte një shans shumë të lartë për infeksion. Në mënyrë tronditëse, këto keqpërdorime po ndodhnin në një vend ku kishte pacientë me HIV/AIDS të cilët tashmë ishin imunokompromis.
Një tjetër dëshmitar okular pohoi se asnjë personel në këto vende të kujdesit nuk ishte i trajnuar mjekësisht dhe kishte aftësi të dobëta në trajtimin e pacientëve që tashmë kishin bërë paqe me vdekjen.
Mund të konkludohet se Tereza po përfitonte nga këta njerëz për të rritur imazhin e saj të të qenët të dhembshur në vend që të kujdesej në të vërtetë për këta njerëz.
Ishte thjesht një rast i mungesës së financimit?
Shumë njerëz do të nxitonin në përfundimin se operimi në një zonë të varfër si India do të thoshte se kishte mungesë fondesh që i bënte kushtet e bujtinave të tmerrshme.
Megjithatë, ky pretendim është i rremë pasi vetëm Nënë Tereza solli mbi 30 milionë dollarë fonde nga donatorë të ndryshëm në mbarë botën. Kishte më shumë se para të mjaftueshme që operacioni të funksiononte pa probleme.
Në vend të kësaj, nuk u bënë përpjekje qoftë edhe pak për të përmirësuar kushtet e njerëzve, transmeton “Medium“.
Refuzimi i Terezës dhe i misionarëve të tjerë për të instaluar ngrohës uji në disa kampe është një dëshmi e kujdesit të saj për personalitetin e saj dhe jo për ujin aktual të ngrirë me të cilin laheshin pacientët.
Donald McIntyre shkoi i fshehtë në një nga bujtinat e saj për t’u bërë vullnetar për Terezën dhe raportoi neglizhencë të ngjashme dhe madje edhe raste abuzimi. Raportet e tij pretendonin se fëmijët dhe të sëmurët mendorë shpesh lidheshin me litarë dhe rroba që të mund të ushqeheshin ose të mbaheshin të palëvizshëm.
Këto shkelje të qarta të të drejtave të njeriut u fshinë dhe nuk u lidhën kurrë me personalitetin më të shenjtë të Nënë Terezës.