Dimri i vitit 1944 kishte zbardhur malet e Dukagjinit, duke mos dhënë shpresë për pranverën që ishte e vonshme.
Në këtë dimër në Cërcë të Istogut më 2 dhjetor të këtij moti Rrustë dhe Sofie Rugova kishin sjellë në jetë djalin e tyre të vetëm Ibrahimin, për të cilin historia ruajti vendin më të veçant.
Por, ai që do linte gjumrë në historinë shqiptare, nuk pati fat ta njoh babain e tij.
Rrustë Rugova, u zhduk në periudhën e Luftës së Dytë Botërore, vetëm 50 ditë pasi i kishte lindur i biri.
Kështu nënë Sofia me ndihmën e familjes u kujdes që djalit të saj të vetëm, Ibrahimit, t’ia jepte të gjitha që mund të jap një nënë për fëmijën.
Enver Rugova, djali i xhaxhait të Ibrahim Rugovës ka thënë se “si foshnjë ka mbetur pa prindërin e tij ai është zhdukur ende nuk e dimë eshrat ku i ka, ish presidenti si fëmije ka qenë që ia kanë pasur hatrit gjithë familja Rugova, në atë kohë nuk ka pasur diçka që nuk mund të krenohemi, skemi pasur jetë luksi. Ai ka nisur të shkollohet në Istog. Nëna Sof është kujdesur shumë si për neve por edhe për të birin e saj të vetëm ish presidentin Ibrahim rugova”.
Nëpër këtë lagje, Ibrahim Rugova, rriti shtatin për çka çdo cep të kësaj anë e vizitoi dhe e njohu shumë mirë.
Enver Rugova ka thënë se “E ka eksploru nuk ka pllam që nuk e ka eksporu…e kemi pasur sikur lugën e sheqerit në familje, ai ka qenë ajka jonë”.
Jeta që bënte në Istog i ndryshoi kur mori vendimin që ti futej botës akademike në një vend larg shtëpisë.
Ai erdhi në Prishtinë dhe u bë student i Universitetit të Prishtinës në Fakultetin Filologjik – Dega Gjuhë e Letërsi Shqipe.
Pas studimeve, ai nuk qëndroi largë shkrimeve dhe librave. Punoi në shumë revista e gazeta të asaj kohe.
Në vitin 1986 Ibrahim Rugova u zgjodh anëtar korrespondent i Akademisë së Arteve dhe Shkencave të Kosovës.
Pastaj, për afro dy dekada, veprimtarinë e vet shkencore i zhvilloi në Institutin Albanologjik si hulumtues i letërsisë.
Më 1988 u zgjodh kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, që u bë bërthamë e fuqishme e lëvizjes shqiptare, e cila kundërshtoi sundimin komunist vecçanërisht regjimin jugosllav.
Mirëpo, ajo cfarë krijoj Sllobodan Milloshevic më 1989 në Gazimestan afër Prishtinës, duke mbledhur qindramijëra serbë edhe nga Beogradi bëri që Rugova të bëjë një kthesë e cila shqiptarëve iu jep shpresë për barazi e demokraci.
Jusuf Buxhovi, ish themelues i LDK-së ka thënë se “Rugova ishte profil si një lider i shqiptarëve dhe ne nuk na mbeti tjetër pos Rugovën që të angazhonim në këtë pozicion ai kishte hezitime por ishin të natyrës organizative në mënyrë që ai kërkoi përkrahjen aktive të amerikanëve dhe që kishte të drejtë Rugova ishte i parapërccaktuar që të ishte kider i LDK-së dhe amerikanët ia dhënë atë”.
Muhamet Hamiti, bashkëpunëtor i Rugovës ka thënë se “Njeriu më i rëndësishëm i shekullit të kaluar ati themeltar i shtetit të Kosovës me vizionin e tij që ka pasur. Krijoji themelet e shtetit që bota e njohu si shteti paralel, ne i themi se Republika e parë”.
Në krejt këtë periudhë Rugova asnjëherë nuk u shkoqit nga miqtë e Kosovës, e gjithmonë theks i vënte Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
Kjo u dëshmua në maj të 1998-ës ku Rugova si president për herë të parë në hyri në Shtëpinë e Bardhë.
I pari i Kosovës shpresonte se vizita e tij në shtëpinë më të rëndësishme në botë, do të gjejë një rrugë drejt paqes, prej ku u vendos që vendi të shkoj në zgjedhje të cilat po ashtu e shpallën Rugovën President të Kosovës.
E pas këtyre zgjedhjeve, ndodhën shumë zhvillime.
Kosova hyri një një luftë të përgjakshme për çlirim, ndërsa Ibrahim Rugova qëndronte në Prishtinë.
Milazim Krasniqi, ish themelues i LDK-së ka thënë se “Kosova nuk mund të çlirohej pa ndihmën e amerikanëve, ndërsa amerikanët si superfuqi e kishin atë tabllon e plotë sepse ata shikonin dhe interesat e Maqedonisë së Veriut, të Malit të Zi. Pastaj dhe përpjekjen për të shkëputur Serbinë nga Millosheviqi e për ta demokratizuar. E krejt në këtë sfond ai gjithmonë thoshte që interesi ynë realizohet në bashkërendim dhe partneritet me amerikanët”.
Ai konsiderohej si një lider që avokonte për paqe, ndërsa mori pjesë edhe në konferencën e Rambujesë. Bashkë me të ishin edhe krerët e UÇK-së.
Në Kosovë atë botë ishin dy zgjidhje, besimi ideologjik i Rugovës për paqe dhe ai i UCK-së, për të bërë luftë frontale me armikun.