“Ata thanë se do të kërkonin pjesëtarë të LGBT+. Ata kishin emra, kishin adresa, po kontrollonin shtëpitë, po ndalonin njerëzit në rrugë.”
Ali e ka kaluar jetën duke qenë i kujdesshëm.
Nëse zyrtarët në vendin e tij në Afganistan do të zbulonin se ai ishte biseksual, ai mund të ishte arrestuar dhe dërguar në gjykatë.
Por, kur talebanët morën kontrollin e vendit një vit më parë, ai e dinte se duhej të largohej.
Sipas interpretimit të tyre të ligjit të Sheriatit, homoseksualiteti dënohet me vdekje.
Pothuajse brenda natës, njerëz si Aliu filluan të gjurmoheshin në mënyrë aktive.
“Ata nuk janë primitivë siç mendoni ju. Ata mund të hakojnë telefona, mund të shikojnë mesazhet tuaja, edhe një këngë e thjeshtë mund të mjaftonte për t’ju futur në telashe,” tha ai.
Menjëherë pasi talebanët rifituan pushtetin, Ali dhe rreth 30 të tjerë u evakuuan në një mision shumë sekret, të organizuar nga qeveria e Mbretërisë së Bashkuar dhe organizatat bamirëse, për të cilin BBC News mund të zbulojë detaje për herë të parë.
Gjersa talibanët morën pushtetin, Bella, një mësuese nga Afganistani që e kishte mbajtur të fshehtë faktin se ishte transgjinore gjatë gjithë jetës së saj, u përpoq për një rrugëdalje nga vendi.
“Ndoshta talebanët do të më vrisnin me gurë, ose me zjarr, ndoshta duke më varur ose duke më shtyrë nga një ndërtesë e lartë,” tha ajo.
Ajo kontaktoi “Rainbow Railroad”, një organizatë kanadeze që ndihmon njerëzit LGBT+ t’i shpëtojnë persekutimit.
Por me ambasadat e mbyllura dhe kaosin në rrugë, plani për ta çuar Bella në siguri u deshën disa javë për t’u vënë në lëvizje.
Ishte një garë me kohën pasi “Rainbow Railroad” punoi me organizatat bamirëse në Mbretërinë e Bashkuar dhe Zyrën e Jashtme, Commonwealth dhe Zhvillim (FCDO) për të marrë personat e cenueshëm LGBT+ në fluturimet e fundit që largoheshin nga Kabuli.
Bella i kaloi ato ditë të tensionuara në shtëpi.
Ajo thotë se u largua nga shtëpia vetëm për të marrë ushqim, derisa i thanë se kishte një vend në një fluturim evakuimi.
Me vetëm një komplet rrobash rezervë, pasaportën e saj dhe një kopertinë për daljen jashtë vendit për trajtim mjekësor, ajo mori rrugën për në aeroport.
Ajo e dinte se po merrte një “rrezik të madh” edhe duke lënë shtëpinë e saj, por se qëndrimi në Afganistan do të thoshte “100% përballje me vdekjen”.
“Atmosfera ishte aq e ftohtë, aq e frikshme dhe stresuese”, tha Bella.
Bella hipi në aeroplan duke u ndjerë e lehtësuar, por e shqetësuar për anëtarët e familjes që po linte pas. Ajo gjithashtu ndihej e vetmuar, veçanërisht pasi ajo e mbante ende të fshehtë identitetin e saj gjinor, por në të njëjtin fluturim, ishin edhe të tjerët në situatën e saj.
Në atë moment, asnjëri prej tyre nuk e njihte njëri-tjetrin dhe nuk e kishin idenë se në cilin vend do të përfundonin.
Ahmed, i cili është homoseksual, fluturoi në të njëjtin grup me Bella.
“Të gjithë po përpiqeshin me dëshpërim të gjenin ndonjë mënyrë për të dalë nga Afganistani, sepse ishte e vetmja mundësi për të qëndruar gjallë,” thotë ish-punonjësi i të rinjve.
Ai kujton se kishte dëgjuar për njerëz që “nguteshin” në aeroporte, por në fillim ishte shumë i frikësuar për të lënë vendin.
“Isha fshehur në një dhomë të vogël në shtëpi dhe kuptova se kishte një organizatë që ndihmonte njerëzit LGBTQ”.
Pasi zbuloi më shumë informacion në internet, ai ra në kontakt dhe iu dha një vend në një fluturim evakuimi. Pikërisht këtu ai filloi të kuptonte se kishte të tjerë si ai.
“Të gjithë ishin të tronditur dhe të frikësuar dhe më pas ishte diçka, ne po vinim re se kush ishte homoseksual në aeroplan”.
Christian Turner, Komisioneri i Lartë Britanik për Pakistanin dhe një nga disa diplomatë të huaj të përfshirë në mision, tha: “Ishte shumë e qartë ndërsa po shikonim ngjarjet që shpalosen gjatë gushtit në Kabul se ne do të duhej të mbështesim ata në rrezik.
Deputetët e kanë përshkruar operacionin e përgjithshëm të tërheqjes së Mbretërisë së Bashkuar nga Afganistani si një katastrofë që nuk arriti t’i jepte përparësi disa prej më të rrezikuarve derisa ishte tepër vonë.
Pavarësisht kësaj, qeveria e Mbretërisë së Bashkuar ishte e para në botë që ofroi një program evakuimi posaçërisht për personat LGBT+.
Kjo erdhi pas takimit me organizata bamirëse si Stonewall, të cilët po përmbyteshin me kërkesa për ndihmë.
FCDO tha se ka kryer një “shqyrtim të plotë” të mësimeve të nxjerra nga tërheqja dhe ka futur “sisteme të reja për menaxhimin e korrespondencës dhe rritjen e mbikëqyrjes së lartë” të përgjigjes së saj operacionale dhe diplomatike.
Pasi u larguan nga Afganistani, Bella, Ali, Ahmed dhe shokët e tyre u mbajtën në një vend tjetër, ndërsa dokumentet e tyre u përpunuan përpara se të udhëtonin në MB.
Rruga e tyre e saktë nuk është bërë e ditur për arsye sigurie.
Kur mbërritën këtu, kufizimet e Covid-it nënkuptonin se ata ishin vendosur në hotele karantine, por përfundimisht u lejuan të takonin disa nga ekipi përgjegjës për të shpëtuar jetën e tyre.
Charity Micro Rainbow, e cila drejton shtëpi të sigurta në Mbretërinë e Bashkuar për personat LGBT+ që ikin nga persekutimi, kishte për detyrë të ndihmonte grupin të vendosej duke mbajtur mësime dhe seminare mbi jetën në MB, si dhe edukimin e shëndetit seksual dhe mbështetjen e shëndetit mendor.
Bella kujton takimin me menaxherin kombëtar të bamirësisë, Moud Goba.
“Unë thashë ‘Përshëndetje, emri im është Bella’. Ishte hera e parë që thosha emrin tim”.
Moud tha: “Ajo që me të vërtetë më bëri përshtypje ishte se sa e guximshme ishte ajo për të hyrë në atë që ishte dhe filloi të shijonte lirinë e saj.”
Sebastian Rocca, themeluesi dhe CEO i Micro Rainbow, tha se ndërsa lëvizja në MB është një “hap përpara”, refugjatët LGBT+ po përballen me tronditje kulturore dhe shqetësime të vazhdueshme.
Pasi kaloi disa muaj duke jetuar në një hotel, Bella është strehuar në Brighton, ku jeton në një apartament me një dhomë gjumi.
Përveç strehimit, ajo merr rreth 80 £ në javë në pagesa të Kreditit Universal për të jetuar jashtë.
Ajo aktualisht punon si vullnetare.