Edhe pse mosha e tyre mund të mos jenë në gjendje të kuptojnë plotësisht konceptin e shëndetit dhe mirëqenies së tyre mendore, kufizimet e vendosura nga protokollet e shëndetit publik u kanë hequr disa aspekte të jetës së tyre, ashtu si çdo anëtar tjetër i komunitetit.
Damini Parkhi është avokate e të rinjëve në një qendër mjeksore në Los Angelos.
Ajo thotë se “Unë u izolova vërtet dhe kuptova se shkolla për mua ishte thjesht duke hapur kompjuterin tim dhe duke u regjistruar. Nuk i kushtova vëmendje, nuk fillova të kujdesesha për miqtë.”
Menaxheri i Programit të Avokimit të Fëmijëve, Richard Keelan tha se kishte një rritje prej 40% në Baker Acts në spitalin e fëmijëve Golisano.
“Është një rritje e pabesueshme, është vërtet e mbingarkuar njësinë tonë të kujdesit intensiv pediatrik ku kemi pasur më shumë fëmijë atje për Baker Act sesa çështje mjekësore.”
Spitali nuk ishte krijuar për këtë, por që atëherë ata janë përshtatur.
“Ne kemi shtuar burime nga psikiatria shtatë ditë në javë, te puna sociale shtatë ditë në javë, 12 orë në ditë dhe duke ripunuar politikën tonë për të qenë më aktuale dhe për të ofruar kujdes më të mirë.”
Keelan ende tha se ai ka parë një rritje të madhe të ankthit dhe depresionit tek të rinjtë.
“Ne të gjithë kemi nevojë për lidhje sociale ashtu si duhet të marrim frymë dhe pa atë lidhje, me të vërtetë po prek këtë brez dhe mendoj se do ta shohim ndikimin për këtë brez për një kohë të gjatë.”
Profesionistët e shëndetësisë u përballen me një sfidë masive për t’iu përgjigjur koronavirusit. Psikologët e fëmijëve nuk bëjnë përjashtim pasi ata merren me krizat mendore te fëmijët të shkaktuara nga trazirat e pandemisë.
Disa shkencëtarë e shohin shpërthimin si një eksperiment natyror, një kohë kur një ngjarje e jetës reale mund të përdoret për të gjurmuar dhe studiuar ndryshimet në gjithçka, nga ekosistemet tek sjellja njerëzore.