Pesëdhjetë vjet pasi astronauti i fundit i Apollos la gjurmë në Hënë, NASA është në rrugën e kthimit.
Anija kozmike “Orion” është tani në fluturimin e saj provë prej 1.3 milionë miljesh që do ta çojë atë në orbitën hënore. Pas dy vitesh, do të ketë një mision të ekuipazhit rreth hënës dhe së shpejti njerëzit do të zbresin në sipërfaqen e Tokës.
Programi Artemis do të ngarkojë taksapaguesit amerikanë me një faturë prej 93 miliardë dollarësh (78 miliardë paund), kështu që ekziston një pyetje e qartë në lidhje me vlerën për paranë, veçanërisht në një krizë të kostos së jetesës .
Së pari, ekziston shkenca. Hëna është një kapsulë kohore, e patrazuar nga proceset gjeologjike që kanë formuar Tokën. Ajo mban të dhëna jo vetëm për origjinën e saj, por edhe për historinë e sistemit diellor.
Artemis do të lejojë gjithashtu eksploruesit të testojnë atë që u nevojitet për të mbijetuar në një botë tjetër. Në kampin e tyre me bazë në hënë, ata duhet të rritin ushqimin e tyre, të gjejnë një burim uji, ta përdorin atë për të prodhuar oksigjen dhe lëndë djegëse dhe më pas, të shkojnë në Mars.
Por ka edhe gjeopolitikë, transmeton SKY NEWS.
Kina ka një ambicie për të nxjerrë taikonautët e saj në sipërfaqe dhe Amerika dëshiron të jetë atje e para, ashtu siç bëri në garën hapësinore me Bashkimin Sovjetik.
Ekziston një arsye më filozofike për të shkuar përtej sigurisë relative të orbitës së Tokës.
Fotot nga misionet “Apollo’ treguan Tokën si një mermer të vogël blu kundër një perde të madhe të zezë të hapësirës. Ata na dhanë një ndjenjë se sa i brishtë është planeti ynë dhe ndihmuan në lindjen e lëvizjes mjedisore.
Misionet robotike hapësinore janë më të lira dhe më të sigurta, por njerëzit janë akoma më të aftë. Dhe ka diçka për të thënë për eksplorimin e kufijve të rinj përmes syve të njeriut.
Artemis do të frymëzojë një brez të ri.