Rreth 50,000 njerëz u vranë në të gjithë Turqinë dhe Sirinë, pas tërmetit që goditi më 6 shkurt.
Ministria tha se 626 persona ishin “të dyshuar”, pasi ndërtesat u shembën plotësisht ose u dëmtuan rëndë pas tërmeteve. Disa nga të dyshuarit vdiqën në tërmet, ndërsa policia është ende në kërkim të të tjerëve.
Të shtunën, ministri turk i Drejtësisë, Bekir Bozdag, tha se provat ishin mbledhur në mijëra ndërtesa.
Më shumë se 5700 ndërtesa në Turqi janë shembur, sipas agjencisë së vendit për fatkeqësitë, dhe janë bërë pyetje në lidhje me cilësinë e strukturave në disa zona të rajoneve të prekura.
“Gjëja që godet më së shumti janë lloji i shembjeve – ajo që ne e quajmë shembja e petullave – që është lloji i shembjes që ne inxhinierëve nuk na pëlqen ta shohim,” tha Mustafa Erdik, një profesor i inxhinierisë së tërmeteve në Universitetin Bogaziçi në Stamboll.
“Në kolapse të tilla, është e vështirë – siç mund ta shihni – dhe shumë tragjike për të shpëtuar jetë. Kjo e bën shumë të vështirë funksionimin e ekipeve të kërkim-shpëtimit”.
Fatkeqësi e shkaktuar nga njeriu?
Pas fatkeqësive të mëparshme, kodet e ndërtimit u shtrënguan – të cilat duhet të kishin siguruar që ndërtesat moderne do të përballonin dridhjet e mëdha. Megjithatë, shumë ndërtesa të dëmtuara në të gjithë rajonin e goditur duket se ishin ndërtuar rishtas. Banorët dhe ekspertët tani po pyesin nëse Qeveria nuk ka marrë hapat e nevojshëm për t’i zbatuar rregulloret e ndërtimit.
Yasemin Didem Aktas, inxhinier strukturor dhe lektor në University College London, i tha CNN se ndërsa tërmeti dhe pasgoditjet e tij përbënin “një ngjarje shumë të fuqishme që do të sfidonte edhe ndërtesat në përputhje me kodin”, shkalla e dëmtimit tregon se ndërtesat nuk përmbushnin standardet e sigurisë.
“Ajo që ne po shohim këtu është padyshim që na tregon se diçka nuk është në rregull në ato ndërtesa, dhe mund të jetë se ato nuk janë projektuar në përputhje me kodin në radhë të parë, ose zbatimi nuk është projektuar siç duhet,” tha Didem Aktas.
Disa kritikë po vënë në pikëpyetje gjithashtu miratimin periodik të Qeverisë turke të të ashtuquajturave “amnisti ndërtimi” – përjashtime në thelb ligjore, që për një tarifë i falnin zhvilluesit për ndërtimin e projekteve pa kërkesat e nevojshme të sigurisë.
Amnistitë u krijuan për t’i legalizuar ndërtesat e vjetra nën standarde që ishin ngritur pa lejet e duhura. Ata gjithashtu nuk kërkonin që ndërtuesit t’i sjellin pronat e tyre në kod.